την ειδα
περα απ' τα τσιμεντενια κτιρια
μεσα απο τους θορυβους
πανω απ' το αγχος των οδηγων
στους σκοτεινους δρομους
προχωρουσε με την μοναξια των μεγαλουπολεων
εχοντας στο χερι την ρουτινα
καποτε,, καθρεφτιζεται στο τζαμι των αυτοκινητων
μα δεν ζηταει ελεημοσυνη
ζητιανοι ειμαστε οσοι απο εμας ειδαμε το φορεμα της
καταλευκο να στεκεται στα σκονισμενα φαναρια
περα απ το πρασσινο και το κοκκινο
πολύ περα απ τον καπνο των εξατμισεων
ευωδιαζοντας βουνοκορφες απο απατητα δαση
και απο τοτε, κραταμε ακομη την αναπνοη μας…
